Η εφηβεία είναι η περίοδος της ζωής που αποκτάει κανείς πρωτόγνωρες εμπειρίες και του αρέσει να δοκιμάζεις ΝΕΑ πράγματα.
Μέσα από αυτό το συναρπαστικό ταξίδι γνωρίζει τον εαυτό του, στηρίζεται στις δυνάμεις του και προσπαθεί να κατακτήσεις τους στόχους του.
Συχνά μπορεί να αμφισβητήσει τους μεγαλύτερους του, ενώ οι φίλοι και η παρέα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή. Επιπλέον, πρωταρχικό μέλημα του έφηβου γίνεται η ανεξαρτησία του.
Οι έφηβοι είναι ενεργητικοί και ευαίσθητοι άνθρωποι που το μυαλό τους λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο από αυτό των ενηλίκων και των παιδιών.
Συμπεριφέρονται με αντιφατικό τρόπο: άλλοτε με πείσμα και ενθουσιασμό και άλλοτε με απογοήτευση και απόσυρση, άλλοτε ανεύθυνα και άλλοτε υπεύθυνα. Είναι συνήθως ευσυγκίνητοι, πιεσμένοι και μπερδεμένοι.
Τα ναρκωτικά αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες των γονέων κατά την περίοδο της εφηβείας. Είναι σημαντικό να διαχωρίζουμε τον εθισμό από την κατάχρηση ουσιών. Κάποιοι έφηβοι μπορεί να πειραματιστούν με ναρκωτικά αλλά να μην εθιστούν. Είναι σημαντικό αυτά τα θέματα να συζητηθούν από νωρίς με τα νέα παιδιά χωρίς έντονες συναισθηματικές εξάρσεις και κατηγορίες.
Ορισμένοι έφηβοι θα δοκιμάσουν, θα πειραματιστούν και θα σταματήσουν. Άλλοι όμως θα συνεχίσουν να τα χρησιμοποιούν περιστασιακά.
Μερικοί άλλοι θα αναπτύξουν εθισμό με αποτέλεσμα να αναζητήσουν και άλλα περισσότερο επικίνδυνα ναρκωτικά που θα προκαλέσουν σημαντικές βλάβες στον δικό τους οργανισμό και πιθανόν και σε άλλους.
Σχεδόν οι μισοί χρήστες ναρκωτικών είναι κάτω των 18 ετών. Ο πειραματισμός παίζει μεγάλο ρόλο στην εφηβική χρήση ναρκωτικών. Ταυτόχρονα όμως ο πειραματισμός είναι και ένα αναπόφευκτο γεγονός της ζωής.
Αν και ένας έφηβος μπορεί να πειραματιστεί με ναρκωτικά και να μην εθιστεί, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τους λόγους που τον βάζουν στον πειρασμό να δοκιμάσει ναρκωτικά. Οι πιο συχνοί λόγοι που αναφέρουν οι ίδιοι οι έφηβοι και όπως προκύπτει από πληθώρα ερευνών, είναι η περιέργεια, η πίεση από τους φίλους, το στρες, οι συναισθηματικές δυσκολίες και η επιθυμία να δραπετεύσουν’.
Είναι πολύ σημαντικό στο σημείο αυτό ο γονέας να πλησιάσει τον έφηβο με κατανόηση και ενσυναίσθηση, κάνοντας τις κατάλληλες ερωτήσεις. Εάν ο έφηβος παραδεχτεί τη χρήση ναρκωτικών είναι καίριας σημασίας να μην αντιδράσει υπερβολικά ο γονέας, καθώς αυτό μπορεί να αποτρέψει τον έφηβο να μιλήσει ανοιχτά για τις εμπειρίες του. Εξίσου σημαντικό είναι να μη νιώσει ο έφηβος πως ο γονέας τον απορρίπτει ή αποσύρει την αγάπη του. Ο γονέας πρέπει να διαβεβαιώσει το παιδί πως θα είναι δίπλα του και να συζητήσουν πιθανές λύσεις.
Εάν το πρόβλημα συνεχίζει και οι γονείς υποψιάζονται πως ο έφηβος δεν έχει πει την αλήθεια σε σχέση με τη χρήση ναρκωτικών, θα ήταν βοηθητικό οι γονείς να αναζητήσουν την συμβουλή και υποστήριξη των ειδικών.
Όσο πιο νωρίς διαγνωστεί ο εθισμός, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να έχει ο έφηβος πλήρη αποκατάσταση.
Στο φινάλε, αυτό που χρειάζεται να κατανοήσει η οικογένεια ενός εθισμένου ή εξαρτημένου έφηβου είναι ένα και μοναδικό πράγμα :
Ο έφηβος ΔΕΝ είναι το πρόβλημα, ο έφηβος ΕΧΕΙ πρόβλημα………
